با تو بودن

از سپیدی برف تا خنکای سحر از بلندای چهچه قناری تا تابش کرم شب تاب از همهمه جاری ابر تا سکوت بی پناه اشک از سایه سار عشق تا کهکشان خلوت هستی همه و همه آسایش با تو بودن را فریاد می زنند

Saturday, December 23, 2006

در لحظه های تاریک

.شاید یادمون رفته که میشه شبهای تاریک رو روشن کرد
.شاید فراموش کردیم که میشه تنهایی ها رو قسمت کرد
.شایدنمیدونیم که فاصله های یخی بین قلبها رو میشه با گرمای نگاهی ویران کرد
!و شاید توی صحنه بازی دنیا، میشه زیباتر درخشید
خداوندا، تاریکی لحظه هایم را به دستان هنرمند تو میسپارم تا در آن بدرخشی و آن را بیارایی

No comments: