وقتی که مثل آفتاب با حرارت و انگیزه تو آسمون زندگیت تابیدی
ببین که چند روز از زندگیت رو بدون هدف گذروندی
بدون عشق ،توی کسالت مطلق
چقدر بهانه جویی کردی ،چقدر دور و بر خودت رو خالی کردی
حالا یک عهدی با خودت ببند
عهد ببند که باشی
نه اینکه فقط بگذرانی
سخته می دونم اما
برای بودن باید تلاش کرد
این بودن بهانه نمی خواد اگه زنده ای
پس باش ، مثل یه گل که با چه ابهتی جلوه گری می کنه
پس باش ، مثل یه گل که با چه ابهتی جلوه گری می کنه
مهم نیست کسی اون رو ببینه یا نه
مهم اینه که اون خودش رو گل میدونه وبودنش رو قبول داره
پس بودنت رو قبول داشته باش تا گرمای عشقت حس بشه،گره گشایی دستات جلوه کنه
قدمات با بی تابی به سوی آرزوها برن وتا هستی دنیا به بودنت بنازه
3 comments:
salam
khobid fekr namikonam hads bezanid ke man ki basham vali khob omadam inja va yesari zadam rasti ...hichi yadesh bekheir
khodahafez
salam
kheyli vaght nist ke man ham be oon shirkhargah sar zadam...khosh be hal shoma hadeaghal tonestid bacheha ra dar aghoosh begirid be ma hamin ejzaeh ham nadadan...
ghalam ziba v in rooh latif chera be rooz nemikonid???etefaghi peydatoon kardam...yaddasht man ra darbareh bazdid az shirkhargah dar in addres bebinid:
قطعه اي از بهشت در جهنم
http://ma-mokhtari.ir/post-118.aspx
درود
دقيقا خيلي نكته ي خوبي اشاره كرديد
مرحوم شريعتي گفتند:آن ها كه رفتند كار حسيني كردند و ان ها كه مي مانند مي بايست زينبي باشند
رسالتي جز زينبي بودن نداريم...
Post a Comment