با تو بودن

از سپیدی برف تا خنکای سحر از بلندای چهچه قناری تا تابش کرم شب تاب از همهمه جاری ابر تا سکوت بی پناه اشک از سایه سار عشق تا کهکشان خلوت هستی همه و همه آسایش با تو بودن را فریاد می زنند

Tuesday, November 28, 2006

معرفت


خداوند مرا کافی است.خدایی جز او نیست،بر او توکل کردم و او صاحب عرش عظیم است.

سوره توبه

1 comment:

هاله شیرازی said...

و او دقیقا چنین است .